woensdag 19 oktober 2011

Zondagavond

Een heleboel telefoontjes gaan vaak over dezelfde dingen: waar vind ik een Alzheimercafe, of kunt u mij uitleggen hoe het verder moet als iemand Alzheimer heeft, maar het volgende gesprek ben ik nooit  vergeten.

Het  is op een zondagavond dat  en ik zit op de trap, want mijn man wil sport zien. Een mevrouw verteld: “mijn man zit in het verpleeghuis, en hij heeft daar een vriendin. Hij is dement, niet zo erg hoor, maar hij weet soms niet wie ik ben.” “Hij loopt hand in hand met haar door de gang, en hij zit altijd naast haar met eten”. “Dat lijkt me moeilijk om te zien, je man met een andere vrouw” zeg ik.  “Ja, dat is het ook, al weet ik heel goed dat het voor hem best fijn is om een vriendinnetje te hebben, ik denk vaak dat hij zich dan niet zo eenzaam voelt daar, en ze hebben samen veel lol, waar ik niets van begrijp.” Goh, zeg ik weer , “als ik er dieper over  nadenk, lijkt het me heel vreemd”, je man zo te zien.” Ik zit er echt over na te denken, hoe zou ik dat vinden? De man die nu op de bank sport zit te kijken, met een andere vrouw?? De situatie is natuurlijk wel heel anders. Ze gaat verder met haar verhaal: “U gelooft het misschien niet, maar ik heb de echtgenoot van die vrouw leren kennen, een heel aardige man, hij heeft het er ook heel  moeilijk mee. We zijn pas samen in het restaurant van het verpleeghuis gaan eten. Dat was zo gezellig.” Gelukkig flap ik er niet uit: “partnerruil,wat leuk”.  Maar ik zeg: “Wat leuk, misschien kunnen jullie wel vaker iets leuks gaan doen, tenslotte zijn jullie lotgenoten.” Dat waren we ook van plan, het klikt heel erg goed, we zijn pas ook met z’n vieren een eindje gaan wandelen”. Wel raar hoor, onze partners die hand in hand liepen,en wij er achter”.  Ach, zeg ik, wat is raar. “Ik denk dat jullie alle vier  iets aan elkaar kunnen hebben, de komende tijd.” Een soort van steun”. En als daar iets moois van komt dan is dat toch alleen maar fijn.” “U vind het niet gek?’ vraagt ze. “Nee hoor, helemaal niet”  En dat meende ik ook. Misschien ligt er aan het eind van deze moeilijke en verdrietige weg toch een beetje geluk voor deze beide partners.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten