“goedemorgen, mijn man heeft Alzheimer, en wil euthanasie als hij zover is dat hij niets meer kan, maar onze huisarts wil daar niet aan mee werken, wat moeten we nu???. Ik ben altijd even stil bij zulke vragen. Je zit gewoon in je eigen huis buiten kwetteren de mussen en dan zo’n vraag. Goed ik verman me en zeg” u zou misschien met uw huisarts kunnen overleggen over een andere arts die dit wel kan doen” Ja, dat hebben we al gedaan, en daar staat hij welwillend tegenover. Goed denk ik. “Maar realiseert u zich wel, dat uw man nog wel zelf toestemming moet kunnen geven, dus dat hij nog wel helder moet zijn”. Ja, en dat maakt het nu zo moeilijk, zegt ze. Wanneer is het het goede moment. Daar kan ik geen antwoord op geven en dat zeg ik ook . Ja, het blijft even stil, dat begrijp ik zegt ze. Ik wil er alleen even over praten, want onze kinderen zijn er ook tegen. Oh jee denk ik, dat word moeilijk. En dat is het ook. Het word een moelijk gesprek. Toch blijft deze mevrouw kalm al is ze heel verdrietig, en dat hoor je ook. We praten heel lang, over het leven, over het einde, over wel of geen euthanasie. Ik laat haar vooral praten, ik weet allang dat ze samen een besluit hebben genomen. En dat is het belangrijkste, wat ik ervan vind is bijzaak. Ze wil er alleen over praten, en dat kan ik begrijpen. Met iemand aan de telefoon, die ze helemaal niet kent, en dat is goed.
Op een avond word er om een uur of 10 gebeld. Een heel boze man belt op Weet u wel dat dat spotje van u helemaal niet klopt?.. Ik ben even in de war, welk spotje bedoelt deze man, en wat moet ik antwoorden. Hij gaat gewoon door In dat spotje zeggen jullie dat 1 op de 5 nederlanders met Alzheimer of dementie te maken krijgt. Dat klopt niet, ik heb wel 100 kennissen en niemand van hen heeft alzheimer.”Ik zeg:”dan mag u zich gelukkig prijzen, want er zijn een heleboel mensen die dat niet kunnen zeggen” Ja gaat hij verder, en dan zouden er volgens jullie heel veel mensen niet meer kunnen autorijden”.Maar de kennissen die ik heb rijden allemaal nog auto. “Fijn voor hen”zeg ik. Ja, zegt hij, ik ben al 75 en ik vind dat u maar eens met uw meerdere moet praten en moet zeggen dat dat spotje onzin is” Het lijkt mij sterk dat 1 op de 5 mensen Alzheimer krijgt. Nee meneer, zeg ik, want inmiddels weet ik over welk spotje deze meneer het heeft, “In het spotje word gezegd, 1 op de 5 mensen krijgt te maken met Alzheimer of dementie, niet perse, dat 1 op de 5 het krijgt. Al goed zegt hij, maar ik vind het onzin. En hangt op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten