Magnetronmaaltijd

“Ik kom uit een gezin van zes. Mijn broer woont alleen en heeft alleen een goede vriend. Hij heeft net de diagnose Alzheimer gekregen. Nu heeft mijn zus verzonnen dat we allemaal een dag bijmijn broer op visite moeten en dan een maaltijd voor hem koken en kijken of het goed met hem gaat. Dan kan hij, volgens mijn zus nog een tijdje thuis blijven wonen.

Ze hebben nooit naar hem omgekeken. Ik woon vlakbij hem,en ik breng hem afen toe een magnetron maaltijd. Of hij die wel of niet opwarmt dat weet ik niet,en eerlijk gezegd interesseert het mij ook niet. Ik denk dat het het beste is als hij een paar dagen per week naar het dagverblijf gaat. En dan als het helemaal niet meer gaat naar een verpleeghuis. Wat denkt u hier nu van?”.  Ik vraag :”waar moet ik wat van denken?,dat het u  niets interesseert of hij wel of niet eet,of dat hij naar het dagverblijf gaat, of dat u met uw familie  elke dag bij hem op visite moet gaan en wat koken?” “Zoals u het nu zegt, klinkt het wel of ik heel erg onverschillig tegen over mijn broer sta.”. “Dat is echt niet zo hoor, ik ben eigenlijk heel boos dat mijn andere broers en zussen  nooit naar mijn broer  omkijken. Nu ineens erg geschrokken zijn van dit bericht en dan een of ander onhaalbaar plan bedenken.” Want zeg nu zelf,dit gaat natuurlijk niet werken, ze wonen verspreid over het hele land”. Hebben zo hun eigen leven, en daar past mijn broer echt niet in”. “Nee,zeg ik,”maar jullie zouden wel iets kunnen afspreken”. Bijvoorbeeld 1x per week een keertje op visite gaan, dan heeft uw broer toch elke week bezoek en wat lekkers te eten”. En dat in 1^e instantie voor zes weken”.  En als hij dan ook nog naar het dagverblijf gaat dan hoeft u maar 1 of 2x per week een magnetronmaaltijd te brengen. “Goh, daar had ik nog niet aan gedacht”zegt ze “wat een goed idee,dat ga ik direct bespreken, op  de eerst volgende familievergadering” Dit laatste met een lachje. Dus vraag ik: “familievergadering”.  Ja, zegt ze,  als we elkaar willen zien, moeten we dat ver vooruit plannen, en als we dan bij elkaar zijn komt er vaak een ruzietje”. En dan weer lachend: Dus het zal allemaal nog wel een tijd duren voordat dit goede plan van u word uitgevoerd. “Niet mijn plan hoor”roep ik nog. Maar ze heeft al opgehangen.  Ik ben nog steeds benieuwd of dit gelukt is of niet…..