Nep

Soms, heel soms krijg je een telefoontje en dan denk je meteen: "hier klopt iets niet". Maar ik ga er nooit vanuit dat het een "nepper"is. Dus begin je een gesprek en probeer je uit te vinden of je gevoel echt is of dat het iemand is die toch informatie is. Hoe je dat doet dat kan ik niet beschrijven. Maar langzamerhand weet ik dat als je gevoel zegt dit is niet goed, dan is dat ook zo. Laatst belde er ook iemand: "ik weet niet wat ik aan moet met mijn vader". Daarna kreeg ik een heel vreemd verhaal dat kant nog wal raakte. In eerste instantie bleef ik netjes vragen wat er aan de hand was en wat ik daaraan kon doen. Maar naarmate het gesprek vorderde werd het toch steeds vreemder. Nou krijg je wel eens vreemde vragen maar dit sloeg werkelijk alles. Het was iemand die de klok over Alzheimer had horen luiden, maar echt niet wist hoe het werkte. Uiteindelijk vroeg ik, of dit een grap was of echt. Ineens werd er op de achtergrond gelachen, en de beller begon te giegelen. Ik heb opgehangen, ik was woest, ik begrijp echt niet waarom mensen zoiets raars doen. Zomaar de Alzheimertelefoon bellen of 112, of meer instanties die hulp moeten bieden. Ik kan er met mijn pet niet bij. Helaas zullen er altijd van dit soort "grapjassen"blijven bestaan. Misschien als ze ooit zelf echt hulp nodig hebben dat ze wijzer worden, misschien.