dinsdag 1 november 2011

Nog meer Kip....

“mevrouw,  bestaat er ook zoiets als  een dagopvang voor hoogopgeleide?” “Gut, zeg  ik, “dat denk ik niet, ik denk dat je gewoon in  een dagopvang terecht komt waar er plaats  is. Misschien particulier???” “Ja het zit namelijk zo, mijn vader is een deftige man uit een deftige  buurt, en hij zou  absoluut niet op zijn plaats zijn in een dagopvang met wat wij  noemen de gewone man.” Met gewone man, bedoelt u…….?” vraag ik, wat is in vredesnaam een gewone man, als je allemaal in hetzelfde schuitje zit met de naam  Alzheimer.

“Nou u weet  wel, iemand die niet zo hoogopgeleid is als mijn vader, en geen directeursfunctie heeft bekleed. Die gewend is om met twee woorden te spreken. En netjes  aangesproken wordt.”  Zegt deze vrouw. “Ja, ik begrijp het, maar weet uw vader nog dat hij directeur is geweest en dat hij met twee woorden moet spreken en met mes en vork moet eten?”vraag ik  nieuwsgierig, want ik kan er niet goed de vinger  achter krijgen “Nee, dat weet hij natuurlijk niet meer”, anders zouden we niet op zoek zijn naar een dagverblijf. Hij kan echt niet meer thuis blijven. Trouwens  hij is ons te goed bevriend met de huishoudster, daar gaat hij mee  om of hij er mee op school heeft gezeten. Dat kan toch niet?”  “Ach, het is toch fijn als hij aanspraak heeft en goed verzorgt word en dat prettig vind” zeg ik, en dan maakt het toch niet uit wat voor scholing iemand heeft?  “Ja, dat kan u nu wel zeggen, maar als u mijn vader gekend had zoals  hij vroeger was, dan had hij dit zeker niet geaccepteerd”. Maar uw vader is  nu veranderd, hij is  geen directeur meer, hij is iemand met Alzheimer, net zoals  een bouwvakker met Alzheimer.  En samen kunnen ze misschien een goed gesprek voeren over bijvoorbeeld kippen”.  “Kippen!”zegt deze vrouw ietwat in de war. “Ja, ik zeg maar wat, het kan natuurlijk elk onderwerp zijn.  Waar het om gaat is,  dat uw vader nu gelukkig is waar hij ook  is en met wie hij ook is,  en als ik  u was zou ik daar eens naar kijken”. Ik  hoop echt dat deze mevrouw dat gaat doen. Het belangrijkste lijkt mij dat haar vader zich ergens goed voelt. En een beetje blij.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten