vrijdag 6 december 2013

"Nepbeller

Ik geloof dat ik er al eens eerder over geschreven heb. Het fenomeen "nepbellers". Dat gaat zo, je doet de Alzheimertelefoon. Je hebt hele fijne, soms moeilijke gesprekken op een middag, avond, zelfs op feestdagen zit er iemand die de telefoon opneemt en mensen te woord staat met problemen, vragen en alles wat zo'n beetje met alzheimer te maken heeft. En dan tussen die telefoontjes zit bijvoorbeeld ineens een "hijger". Wat bezielt een mens in hemelsnaam om de Alzheimertelefoon te bellen en dan een potje te gaan zitten hijgen. Toen dit mij overkwam heb ik de telefoon opzij gelegd en gedacht laat die man maar hijgen. Af en toe nam ik hem op en vroeg: "gaat het nog een beetje". Stiekem dacht ik laat hem maar hijgen tot hij gaat hyperventileren. Maar vervelend is het wel, het neemt de tijd van andere mensen die proberen te bellen en dan een in gesprekstoon krijgen. Nog een: je wordt gebeld en iemand besteld een pizza met kaas en een met tomaat, een hoop gegiechel op de achtergrond. De eerste keer zei ik dat ze misschien verkeerd hadden gebeld, maar ze bleven maar bellen. Ik werd er een beetje kriegel van. Toen nam mijn man de telefoon op en zei: Met pizzeria Mario, uw bestelling word over tien minuten bij u afgeleverd. En ja hoor, het bleef stil. Tegenwoordig zit er gelukkig een code op je telefoon die moet je intikken en dan blijft de nepbeller voortaan weg. Maar ik heb ze allemaal gehad, de vieze mannen. Wie kent hem niet. Steeds blijven zeggen: Je wilt er vast nog wel een horen zo'n mop". En ik maar zeggen: een is wel genoeg hoor!. Of de mensen die doen alsof ze alzheimer hebben en allemaal vreemde dingen zeggen. De eerste paar keren sta je deze mensen nog keurig te woord. Je weet het niet zeker, maar na verloop van tijd ga je dit ook herkennen. Je hoort gegiechel, stemmen op de achtergrond die aanmoedigen. En ja hoor, het is weer zo'n neppert. Ik begrijp er echt helemaal niets van, dan moet je je toch echt wel een slag in de rondte vervelen om zoiets te doen. Maar het naarste is, dat er oudere dames die de telefoon bijvoorbeeld s'avonds bemannen, dit niet meer willen of durven doen vanwege deze neppers. En daar wordt ik nu kwaad van. Het zijn allemaal vrijwilligers, die zelf vaak met alzheimer te maken hebben gehad op de een of andere manier. En ze staan dag en nacht, en met de feestdagen klaar om iedereen liefdevol te woord te staan. Daar horen geen lollige en jolige jopies bij met stomme moppen of gehijg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten