Wat is het heerlijk en rustig om op vakantie te zijn. Een week maar. Maar het is echt rustgevend. Niet denken : “ik moet morgen naar mevrouw (85 jaar) ….. koffie drinken en kletsen, want dat doe ik elke week. Of: “ik ga morgenmiddag even bij mevrouw(84 jaar) … langs. Dat is ook alweer twee weken geleden en ze vind het zo leuk als ik kom!! En van de week ga ik ook nog even op een middag naar mijn tante van 86. Die moet haar boeken ruilen bij de Bieb en dat kan ze alleen maar met mij. Omdat ik haar rolstoel duw. Goh, en als ik in mijn agenda kijk zie ik dat ik ook nog een middag de Alzheimertelefoon doe. Drukke week dus weer. De maandagmiddag is sowieso bezet, want dan werk ik. Jeetje ik werk maar 1 middag in de week, maar mijn hele week zit altijd vol. Vergeet mijn buurvrouw niet, die heeft nog niet zo lang geleden haar man verloren. Af en toe een bakkie koffie bij elkaar en dan bijpraten. Of even mee op de fiets naar het graf. Het is zo moeilijk voor haar om alleen te gaan. Het lijkt allemaal druk, en veel, maar ik zou het voor geen goud willen missen. Ik krijg er zoveel liefde en energie voor terug. Ik ben bij alle drie “mijn” dametjes langs gegaan om te zeggen dat ik deze week op vakantie zou zijn. Het leek zomaar of ik drie moeders had: “kind, veel plezier, zal je voorzichtig zijn, mooi weer en stuur een kaartje.” En daar doe ik het voor, dan mis ik mijn eigen moeder even een klein beetje minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten